به نام خدا
دوران نوجونی برام خوش بود و راحت یه زندگی خوب داشتم و میگذروندم درس خوب خانواده خوب، زندگی شاد اما دنیا همیشه به کام ادم نمیچرخه شایدم تقصیر دنیا نیست و کار خودمونه که رندگی رو خراب میکنیم گدشت و کم کم که بزرگتر میشدم با مسایل چنسی اشنا میدم و رفیق و پسر خاله و فامیل کم کم چشم و گوش ادم باز میکردن اون اوایل حتی نمیدونستم این چیزا که بقیه با آب و تاب نعریف میکنن چیه تغریف از خود نباشه
ادامه مطلب
درباره این سایت